biuro@kmrconsulting.pl 
690-360-998 
Temperatura zapłonu
Najniższa temperatura próbki analitycznej, skorygowana do ciśnienia atmosferycznego wynoszącego 101,3 kPa, w której przyłożenie źródła zapłonu spowoduje zapłon par próbki analitycznej i rozprzestrzenianie się płomienia ponad powierzchnią cieczy, w określonych warunkach oznaczania [PN-EN ISO 1523:2007].
Metodyka badania
Próbkę umieszcza się w tyglu zamkniętym. Tygiel umieszcza się w łaźni grzewczej. Temperaturę łaźni podnosi się stopniowo, co 0,5 st. C. Podczas ogrzewania przeprowadza się próby zapłonu par w odstępach 1,5 min. W ten sposób otrzymuje się najniższą temperaturę, przy której nastąpi zapłon.
Wyniki badań dają odpowiedź m.in. na poniższe pytania:
- Czy wydzielające się pary ulegają zapaleniu?
- W jakiej temperaturze pary ulegają zapaleniu?
- Czy istnieje przesłanka, że pary są wybuchowe?
- Jeśli pary mają być wybuchowe, to przede wszystkim muszą być palne.
Porównując otrzymane wyniki z parametrami procesu technologicznego można określić poziom ryzyka zapalenia się atmosfery wybuchowej.
Bibliografia:
[PN-EN ISO 1523:2007] Oznaczanie temperatury zapłonu. Metoda równowagowa w tyglu zamkniętym.