Pył
Małe cząstki ciała stałego (zwykle nie przekraczające 500 μm) zdolne do utrzymywania się przez pewien czas w powietrzu w postaci zawiesiny [PN-EN 13821:2004].
Małe cząstki ciała stałego (zwykle nie przekraczające 500 μm) w atmosferze, osiadające pod wpływem własnego ciężaru, które mogą przez pewien czas pozostawać zawieszone w powietrzu (włączając pył drobno i gruboziarnisty ) [PN-EN 14034-2+A1:2011].
Bibliografia:
[PN-EN 13821:2004] Przestrzenie zagrożone wybuchem. Zapobieganie wybuchowi i ochrona przed wybuchem. Oznaczanie minimalnej energii zapłonu mieszanin pyłowo-powietrznych.
[PN-EN 14034-2+A1:2011] Oznaczanie charakterystyk wybuchowości obłoków pyłu. Część 2: Oznaczanie maksymalnej szybkości narastania ciśnienia wybuchu (dp/dt)max obłoków pyłu.